Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011

ΣΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ


Περιμένεις 2 γαμημένες ώρες το λεωφορείο. Έχεις ξυπνήσει απο της 6 για να προλάβεις να πας στην δουλειά και ήπιες τον capuchino σου σαν σφηνάκι tequilla. Όσο να ναι είσαι λίγο στην τσίτα.


Εκει που Κάθεσαι στην στάση και λες οτι τίποτα δεν θα πάει πιο στραβά, σκάει μύτη μια κωλογρια ντυμένη στα μαύρα που αν την κοιταξεις για πάνω απο 2 λεπτά , απο την πολύ μαυρίλα παθαίνεις κατάθλιψη.

Τελος πάντων δεν δίνω και πολύ σημασία (μέχρι την στιγμή δηλαδή που έρχεται και κάθεται δίπλα μου).Μια απίστευτη μπόχα θανατηλας , ναφθαλίνης  και στιφάδου με ξυπνάει γρηγορότερα απ οτι ο capuchino που ήπια πριν φύγω απο το σπίτι. Ενταξει λεω δεν πειράζει τουλάχιστον ξύπνησα μια και καλή.Σαν να μην έφτανε η μπόχα ομως , νιώθω μια ενόχληση όπως οταν κάποιος σε κοιτάει επίμονα  και το ξέρεις. Πέφτει το μάτι μου πάνω στην γιαγιά και την βλέπω να με κοιτάει με ενα βλέμμα καχυποψίας , απορίας και μισούς ταυτόχρονα.... καπως ετσι :
                       
Xμμμ....ναι οκ.Την κοιτάω και εγώ λοιπών με ένα κατακόκκινο απ' τον ύπνο μάτι οπου θα τρόμαζε ακομα και ο μεγαλύτερος μαστούρης του πλανήτη.Η γρια πάλι δεν πτοείτε.Με έχει Lockαρει με το βλέμμα της και δεν λέει να με αφήσει. Κάποια στιγμή την πλησιάζω ενοχλημένος και την ρωτάω :
"Mε γνωρίζεται απο κάπου; Γιατί με κοιτάτε τόση ώρα , γι'αυτό ρωτάω". ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ.
Παίρνει φορα! Χωρίς να το καταλάβω,η γιαγιά νομίζει πως έσπασε ο πάγος και αρχίζει να μιλάει ασταμάτητα για όλα τα οικογενειακά , προσωπικά αλλά και τα θέματα υγείας που την αφορούν.
Αλλεπάλληλα χαστούκια βρόμας κάνουν τις τρίχες της μυτης μου να καούν.
Kατσε κυρα μου!!!!! Μπορεί να σου απομένει ενα δόντι αλλα πλένε το το γαμημένο!!

Το λεωφορείο φτάνει. Χαίρομαι που θα ξεφορτωθώ την γρια και μπαίνω γρήγορα μέσα.Το λεωφορείο ειναι γεμάτο , και στον αέρα υπάρχει μια μυρωδιά μασχαληλας. ΓΑΜΩ ΤΑ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΩΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΥΝΙ ΤΗΣ ΧΑΪΔΩΣ .
>
Αργα η γρήγορα βρίσκω μια θέση , καθώς το λεωφορείο αδειάζει σιγά σιγά. Κάθομαι και παρακαλάω να μην κάτσει κανείς δίπλα μου μήπως και ηρεμήσω λιγο και βρω την υγειά μου.Mετα από δυο λεπτά ακουγεται μια γλυκύτατη φωνή να μου λέει "Συγνώμη μπορώ να καθίσω;". Γυρίζω το βλέμμα μου πάνω της και βλέπω μια μουναρα να μου χαμογελάει. Ωραία λεω να και κάτι καλο σήμερα!
Πριν προλάβει το μουνάκι να κάτσει δίπλα μου ακούγεται απο το βάθος μια βαθιά και ξερή γυναικια φωνή να λέει "Καλά κυρα μου δεν βλέπεις οτι έχω προτεραιότητα στην θέση ;".Eρχεται λοιπόν μια χοντρή καργιολα με ένα κωλόπαιδο και πάει να κάτσει διπλα μου.Λιγο πριν κάτσει αντίκρισα αυτο :





 Η χοντρή αράζει την κωλάρα της και με εξαφανίζει μεσα στο λοιπός της. Προσπαθώντας να πάρω απεγνωσμένα μια ανάσα , την ακούω να λέει πως δεν χωράει και πρέπει να μαζευτώ λιγο.
Αντε και γαμήσου χοντρελο την επομένη φορά να πας στην δουλειά σου με τα πόδια μήπως και χάσεις κανα κιλό....ΦΟΛΑ ε φόλα. Σκέφτομαι πως δεν πρέπει να το κάνω θέμα καθώς απέχω 10 λεπτά απο την δουλειά και δεν έχω καμιά όρεξη για φασαρίες με αυτό το φαλαινοθήριο γιατί θα είχαμε αυτό το αποτέλεσμα
Το παιδί της ήτανε  πιστο αντίγραφο. Χοντρό , με προγούλι πανω στο προγούλι  και έτρωγε ενα σάντουιτς οπου μπορούσαν να χορτάσουν ολα τα παιδιά της Αφρικής και της Ινδίας μαζι.Το μαλακισμένο με κοιτούσε και χαμωγελαγε.Το κολλημένο μαρούλι στα δόντια του με έκανε να νιώσω αηδια για το ανθρώπινο ειδος,και να θέλω να του πατήσω μπουνιδι στα δόντια και να καταπιεί το χέρι μου. Όταν ο οδηγός πατησε απότομα το φρένο ο μπουλης παραπάτησε και μου κόλλησε το μισοφαγωμενο σάντουιτς πανω στα ρούχα της δουλειάς μου.
To αποτέλεσμα ;
Έφτασα 30 λεπτά αργότερα στην δουλειά μου, με λερωμένα ρούχα και ένα κεφάλι έτοιμο να εκραγεί.Γι' αυτό λοιπόν βάλτε φωτιά σε όλα τα λεωφορεία ΤΩΡΑ και αρχίστε να χορεύετε σαν κανίβαλοι γύρω γύρω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου